اولین دسترسی به سایت
دوشنبه، 5 آبان 1399، 11:09 صبح (3 سال 347 روز)
نگاهی گذرا به احوال، سوابق و آثار مهدی ماحوزی عضو هیأت علمی دانشگاهها و مراکز علمی کشور
مهدی ماحوزی به شمارة شناسنامة 2040 از تنگستان (شهر اَهرَم)، زادة ۱۳۱۴ فرزند علی، در یک خاندان روحانی برخاسته از تنگستان و دشتستان پرورش یافت.
تحصیلات ابتدایی و دورة اول متوسطه را در تنگستان و دشتستان گذرانید و مقدّمات صرف و نحو را نزد پدر آموخت. سپس برای ادامة تحصیل در دورة دوم متوسّطه و دانشگاه به تهران عزیمت کرد (از ۱۳۳۳) و دورههای لیسانس فلسفه و الاهیات و دکتری زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران بپایان برد تا ۱۳۴۰.
سوابق شغلی: در سال ۱۳۴۱ برای تدریس ادب فارسی و عرفان از سوی وزارت نفت به عنوان عضو هیأت علمی دانشکدة نفت آبادان پذیرفته آمد و در سال ۱۳۴۸ به وزارت نفت تهران انتقال یافت و مدیریت آموزشی و فرهنگی وزارت نفت، گاز و پتروشیمی و نیز رهبری کنفرانسهای آموزشی و مدیریت و سرپرستی را تا سال ۱۳۶۲ بر عهده داشت.
در همین سال به درخواست خویش از وزارت نفت بازنشسته شد و به دعوت دانشگاه تهران به صورت قرارداد رسمی برای تدریس ادب فارسی، نگارش و گزارش نویسی و متون عرفانی بدان مرکز علمی پیوست و هم زمان به دعوت سازمانهای مدیریت کشور، دورههای فنّ رهبری کنفرانس و ادارة جلسههای گزارشنویسی و پرورش مهارتهای سرپرستی را در تهران و شهرستانها برگزار میکرد.
با تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۶۵ به دعوت آقای دکتر جاسبی، ضمن حفظ جایگاه خویش در دانشگاه تهران به عنوان مدیر استخدام هیأت علمی و سنجش آن دانشگاه انتخاب شد و توفیق یافت به دلیل آشنایی گسترده با همة دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور، حدود ۴۰۰ عضو هیأت علمی برجسته- که به نحوی مورد بیمهری قرارگرفته بودند- بکار گیرد و جائی تازه در کالبد این مرکز علمی تازه کار دانشگاهی که برای ادامة حیات خویش، از هر طرف نیز مورد حمله و انتقاد بود، بردمد. در سال ۱۳۷۸ ایشان به دلیل کثرت اشتغال در سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی و تدریس در واحدهای تهران مرکزی، واحد علوم و تحقیقات، کرج و رودهن، به خدمت در دانشگاه تهران پایان داد، تا اینکه سرانجام برای تأسیس دورههای لیسانس، فوق لیسانس و دکتری زبان و ادبیات فارسی در سال ۱۳۷۱ به واحد رودهن انتقال یافت و در خلال ۲۵ سال خدمت مستمرّ در آن واحد و برگزاری چهار همایش تاریخی و بین المللی در بزرگداشت مولانا، فردوسی و حافظ در تهران، مشهد، نیشابور و شیراز و همکاری با دانشگاه ارمنستان در زمینة سعدی شناسی و برگزاری حدود ۳۰ همایش ملّی و منطقهای، بدین مرکز بزرگ علمی وجهة جهانی بخشید.
ایشان پس از 25 سال خدمت در واحد رودهن و جمعاً 33 سال خدمت در دانشگاه آزاد اسلامی در ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۶، به دلیل عبور از هفتاد و هشتاد سالگی با سرافرازی تمام تصمیم دانشگاه را در مدیریّت جدید پس از دکتر جاسبی مبنی بر پایان کار، مغتنم شمرد، لیکن تا امروز، همکاری خود را در ادارة دو مجلّة وزین علمی پژوهشی مصوّب وزارتین علوم و فرهنگ و ارشاد اسلامی با عنوانهای «فرهنگ و ادب» و «ادب حماسی» برای تقویت خدمات آموزشی استادان در جهت ترفیع و دانشجویان در جهت تسهیل کار آنان در دفاع از رسالههای کارشناسی ارشد و دکتری، با همة مضایق و بی آن که دیناری از دانشجو و عضو هیأت علمی دریافت شود، با میل و رغبت باطنی ادامه میدهد.
تألیفها، مقالهها و سخنرانیها و عضویّت در مجامع علمی و اجتماعی تهران شرح کامل موارد مذکور از حوصلة این نگاه گذرا بیرونست، لیکن به زبان اشاره باید گفت از ایشان آثاری بسیار از تصحیح، تألیف، مقاله به سخنرانی و شعر فرصت نشر یافته است. برای مثال در کار تصحیح، باید به تصحیح دو جلد تفسیر کشف الاسرار و عُدّه الابرار ابوالفضل رشید الدین میبدی ( جلد ۴ و ۹ ) زیر نظر استاد بی بدیل علی اصغر حکمت استاد دانشگاه تهران در مجموعة چاپ ۱۰ جلدی نسخههای خطی و کشف آن در هندوستان اشاره کرد.
از این عضو هیأت علمی تا کنون ۱۴ تألیف، ۳۶ مورد تصحیح همراه با مقدّمه و حدود ۲۰۰ مقاله و نوشته در مباحث ادبی، عرفانی، انتقادی و اجتماعی فرصت نشر یافته است و افزون بر آن راهنمایی، مشاوره و داوری حدود ۲۰۰ پایان نامه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بر عهده داشته است و نیز سخنرانیهای متعدد در کنگرهها و مجامع علمی، ادبی و پژوهشی که غالباً بچاپ رسیده است.
از دیگر آثار ایشان شعرها، دلنوشتهها و منظومههاییست ادبی، عرفانی انتقادی و اجتماعی در حدود ۷۰۰۰ بیت که هرچند غالباً به مناسبتهای گوناگون در جراید چاپ و در محافل ادبی خوانده شده است، مجموعاً فرصت نشر نیافتهاست.
عضویّت در مجامع علمی و اجتماعی تهران( ۶ عضویّت) و همکاری نزدیک با دایره المعارف بزرگ اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انجمن ترویج زبان فارسی و دستاوردهای سفر به هند، تاجیکستان، ازبکستان، اروپا، کانادا و امریکا در این شرح احوال کوتاه، شایستة ذکر است.
نگاهی گذرا به احوال، سوابق و آثار مهدی ماحوزی عضو هیأت علمی دانشگاهها و مراکز علمی کشور
مهدی ماحوزی به شمارة شناسنامة 2040 از تنگستان (شهر اَهرَم)، زادة ۱۳۱۴ فرزند علی، در یک خاندان روحانی برخاسته از تنگستان و دشتستان پرورش یافت.
تحصیلات ابتدایی و دورة اول متوسطه را در تنگستان و دشتستان گذرانید و مقدّمات صرف و نحو را نزد پدر آموخت. سپس برای ادامة تحصیل در دورة دوم متوسّطه و دانشگاه به تهران عزیمت کرد (از ۱۳۳۳) و دورههای لیسانس فلسفه و الاهیات و دکتری زبان و ادبیات فارسی را در دانشگاه تهران بپایان برد تا ۱۳۴۰.
سوابق شغلی: در سال ۱۳۴۱ برای تدریس ادب فارسی و عرفان از سوی وزارت نفت به عنوان عضو هیأت علمی دانشکدة نفت آبادان پذیرفته آمد و در سال ۱۳۴۸ به وزارت نفت تهران انتقال یافت و مدیریت آموزشی و فرهنگی وزارت نفت، گاز و پتروشیمی و نیز رهبری کنفرانسهای آموزشی و مدیریت و سرپرستی را تا سال ۱۳۶۲ بر عهده داشت.
در همین سال به درخواست خویش از وزارت نفت بازنشسته شد و به دعوت دانشگاه تهران به صورت قرارداد رسمی برای تدریس ادب فارسی، نگارش و گزارش نویسی و متون عرفانی بدان مرکز علمی پیوست و هم زمان به دعوت سازمانهای مدیریت کشور، دورههای فنّ رهبری کنفرانس و ادارة جلسههای گزارشنویسی و پرورش مهارتهای سرپرستی را در تهران و شهرستانها برگزار میکرد.
با تأسیس دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۶۵ به دعوت آقای دکتر جاسبی، ضمن حفظ جایگاه خویش در دانشگاه تهران به عنوان مدیر استخدام هیأت علمی و سنجش آن دانشگاه انتخاب شد و توفیق یافت به دلیل آشنایی گسترده با همة دانشگاهها و مراکز آموزش عالی کشور، حدود ۴۰۰ عضو هیأت علمی برجسته- که به نحوی مورد بیمهری قرارگرفته بودند- بکار گیرد و جائی تازه در کالبد این مرکز علمی تازه کار دانشگاهی که برای ادامة حیات خویش، از هر طرف نیز مورد حمله و انتقاد بود، بردمد. در سال ۱۳۷۸ ایشان به دلیل کثرت اشتغال در سازمان مرکزی دانشگاه آزاد اسلامی و تدریس در واحدهای تهران مرکزی، واحد علوم و تحقیقات، کرج و رودهن، به خدمت در دانشگاه تهران پایان داد، تا اینکه سرانجام برای تأسیس دورههای لیسانس، فوق لیسانس و دکتری زبان و ادبیات فارسی در سال ۱۳۷۱ به واحد رودهن انتقال یافت و در خلال ۲۵ سال خدمت مستمرّ در آن واحد و برگزاری چهار همایش تاریخی و بین المللی در بزرگداشت مولانا، فردوسی و حافظ در تهران، مشهد، نیشابور و شیراز و همکاری با دانشگاه ارمنستان در زمینة سعدی شناسی و برگزاری حدود ۳۰ همایش ملّی و منطقهای، بدین مرکز بزرگ علمی وجهة جهانی بخشید.
ایشان پس از 25 سال خدمت در واحد رودهن و جمعاً 33 سال خدمت در دانشگاه آزاد اسلامی در ۳۰ بهمن ماه ۱۳۹۶، به دلیل عبور از هفتاد و هشتاد سالگی با سرافرازی تمام تصمیم دانشگاه را در مدیریّت جدید پس از دکتر جاسبی مبنی بر پایان کار، مغتنم شمرد، لیکن تا امروز، همکاری خود را در ادارة دو مجلّة وزین علمی پژوهشی مصوّب وزارتین علوم و فرهنگ و ارشاد اسلامی با عنوانهای «فرهنگ و ادب» و «ادب حماسی» برای تقویت خدمات آموزشی استادان در جهت ترفیع و دانشجویان در جهت تسهیل کار آنان در دفاع از رسالههای کارشناسی ارشد و دکتری، با همة مضایق و بی آن که دیناری از دانشجو و عضو هیأت علمی دریافت شود، با میل و رغبت باطنی ادامه میدهد.
تألیفها، مقالهها و سخنرانیها و عضویّت در مجامع علمی و اجتماعی تهران شرح کامل موارد مذکور از حوصلة این نگاه گذرا بیرونست، لیکن به زبان اشاره باید گفت از ایشان آثاری بسیار از تصحیح، تألیف، مقاله به سخنرانی و شعر فرصت نشر یافته است. برای مثال در کار تصحیح، باید به تصحیح دو جلد تفسیر کشف الاسرار و عُدّه الابرار ابوالفضل رشید الدین میبدی ( جلد ۴ و ۹ ) زیر نظر استاد بی بدیل علی اصغر حکمت استاد دانشگاه تهران در مجموعة چاپ ۱۰ جلدی نسخههای خطی و کشف آن در هندوستان اشاره کرد.
از این عضو هیأت علمی تا کنون ۱۴ تألیف، ۳۶ مورد تصحیح همراه با مقدّمه و حدود ۲۰۰ مقاله و نوشته در مباحث ادبی، عرفانی، انتقادی و اجتماعی فرصت نشر یافته است و افزون بر آن راهنمایی، مشاوره و داوری حدود ۲۰۰ پایان نامه در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری بر عهده داشته است و نیز سخنرانیهای متعدد در کنگرهها و مجامع علمی، ادبی و پژوهشی که غالباً بچاپ رسیده است.
از دیگر آثار ایشان شعرها، دلنوشتهها و منظومههاییست ادبی، عرفانی انتقادی و اجتماعی در حدود ۷۰۰۰ بیت که هرچند غالباً به مناسبتهای گوناگون در جراید چاپ و در محافل ادبی خوانده شده است، مجموعاً فرصت نشر نیافتهاست.
عضویّت در مجامع علمی و اجتماعی تهران( ۶ عضویّت) و همکاری نزدیک با دایره المعارف بزرگ اسلامی، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، انجمن آثار و مفاخر فرهنگی، انجمن ترویج زبان فارسی و دستاوردهای سفر به هند، تاجیکستان، ازبکستان، اروپا، کانادا و امریکا در این شرح احوال کوتاه، شایستة ذکر است.
دوشنبه، 5 آبان 1399، 11:09 صبح (3 سال 347 روز)
دوشنبه، 5 آبان 1399، 11:10 صبح (3 سال 347 روز)